Een stukje over obstakels op je pad, hoe de dingen niet lopen zoals je ze gepland had en hoe je dan niet anders kunt dan jezelf aanpassen aan hetgeen er gebeurt. Je zou kunnen zeggen ‘beren op de weg’ maar dat linkt toch meer aan het (voor)zien van mogelijke problemen die er gaan komen. En dat is dan niet wat ik vandaag bedoel.
Hier dus over de bizon op de weg. Die symboliseert dan wel mooi. Je weg, je route, je pad, niets aan de hand. Tot je die bizon tegen komt. Niet echt een beest waar je met een kleine uitwijk-manoeuvre omheen kunt. Nee hij is er, staat er en je schrikt er eerder van terug, dan dat je de neiging hebt om in volle vaart in te halen en je weg te vervolgen.
En zo’n gevalletje had ik vorige week. In de planning een 3,5 daagse training van Remco Claassen. Lang geleden al gepland, erg naar uit gekeken, enorm veel zin in. Dus ik zat volle bak op mijn goede pad. Tot die bizon ineens in de weg stond, midden in de nacht… Ziek, ziek, echt ziek (ik zal je de details besparen). Zo’n gevalletje dat je denkt: dat gaat em met de beste wil van de wereld niet worden.
Maar dealen met die bizon, dat was dan toch nog een extra struggle. Want ja he, er kan altijd nog een wonder gebeuren, in de uren die nog resteren tot de training begint. Misschien moet ik het toch nog even afwachten: compleet kansloos natuurlijk.
Dus toch de bizon maar gaan knuffelen in plaats van er tegen vechten. Training afgezegd, bed in, uitzieken, rust nemen.
Een goed besluit hoor, maar wat mij betreft had die bizon nog steeds gewoon in t bos mogen blijven, in plaats van mijn pad te doorkruisen.
Overigens, aangezien ik het plaatje van de bizon net vond en hij/zij de hoofdpersoon is geworden in mijn verhaal, toch nog even opgezocht wat de symboliek van de bizon is. En (t is een heel verhaal) een van de zinnetjes die me dan nu opvalt: De bizon leert ons hoe we onze problemen kunnen oplossen door onze energie in balans te brengen. En ook nog iets over kracht en wijsheid.
En tja, als je geen energie meer hebt door het ziek zijn, dan moet je wel stil gaan staan en zorgen voor je energiebalans. En mijn kracht en wijsheid heb ik in deze dan gevonden in het ‘voor mezelf zorgen’ in plaats van tegen beter weten in die bizon vol omver rijden om maar op mijn pad te kunnen blijven. En er dan achter te komen dat die bizon toch sterker is dan ik.
Op naar de volgende ronde van de 3,5 daagse training… hopelijk dan zonder bizons.
Reactie plaatsen
Reacties