Wij mensen zijn wel gewoonte-dieren. Ons hele systeem is er op ingericht om ons in die lekkere veilige bekende bubbel te houden. Het weet wel dat er buiten die bubbel ook mooie en fijne dingen zijn, maar ja binnen die bubbel is er toch meer zekerheid dat je weet wat je krijgt... of dat nu fijn is of niet.
Dat maakt het ook zo lastig om dingen te veranderen. Dat maakt het spannend om een sprong in het diepe te maken, jezelf te ontwikkelen. Het voelt tegen-natuurlijk en je moet echt door een soort van barrière heen om ergens te komen.
Dus toen ik pas de vraag kreeg om een 'workshop' vorm te geven, was mijn eerste neiging: onderwerp bedenken, theorie en oefening(en), powerpoint, ter ondersteuning en go.
Niets mis mee... maar de 'verrassende omstandigheid' in deze was dat ik niet zelf aanwezig zou zijn om de workshop te geven. En tja, iemand anders jouw ideeën uit laten leggen, dat is het dan ook niet helemaal.
Meer tekst? Meer uitschrijven? Het zo maken dat het niet mis kan gaan? Kan allemaal, lekker veilig ook, maar dan ontbreekt er toch wel echt iets van beleving. Want zo'n papieren tijger daar wordt toch niemand blij van.
Dus, na eerst een keer of 10 het stemmetje in mijn achterhoofd met 'de gouden tip' genegeerd te hebben, besloot ik dat ik filmpjes op moest nemen. Dan kon ik de uitleg geven die ik wilde geven en was het toch 'mijn verhaal'.
En bij dat plan / idee, gebeurde er een hoop: durf ik niet, wil ik niet, daar zit toch niemand op te wachten, ik klink echt raar, ziet er niet uit en nog een hoop meer blabla om het vooral niet te hoeven gaan doen..
Maar ja, allemaal mijn overtuigen, allemaal in mijn hoofd, alles om mezelf in die bekende bubbel te houden.
En tja, als je dan anderen adviseert en ondersteunt om verder te groeien, dan moet je zelf ook 'niet miepen'..
Dus camera aan, take 1 tm 30 voor 4 filmpjes. En klaar. De boodschap was prima, de uitleg ook. En gelukkig hoefde ik daarna niet meer naar mezelf te kijken en luisteren haha.
En wat de mensen er van vonden? Hopelijk hebben ze er wat aan gehad. Maar mijn groeimoment zat niet in de uitkomst van de workshop, maar in mijn eigen ontwikkeling... even weg uit de veilige bubbel.
Wat is jouw volgende plan voor een tripje buiten je bubbel?
Ik ben er benieuwd naar. Durf jij er wat over te zeggen in een comment hieronder? Want dan wordt het voor jou ook al weer een stapje concreter om het te gaan doen.... Durf je?
Reactie plaatsen
Reacties