In het kader van ‘de week van’ is het een bijzondere week. Het is namelijk zowel de week van het werkgeluk als ook de week tegen pesten.
Nu denk je bij pesten misschien snel aan jongeren en schoolsituaties, maar pesten komt ook veelvuldig voor onder ‘volwassenen’ en ook op het werk. Waarbij het woord volwassen dan wat discutabel is, want pesten is natuurlijk verre van volwassen.
Wanneer er sprake is van pestgedrag op de werkvloer, dan kan ik je wel vertellen dat het werkgeluk ver te zoeken zal zijn.
Pesten op de werkvloer, het klinkt bijna bizar, want wat schiet je er in hemelsnaam mee op? Wie komt het ten goede? Wat voegt het toe? Wie wordt er blij van?
Niets en niemand, lijkt mij zo. Maar dat maakt niet dat het niet gebeurt.
Een aantal voorbeelden:
- Buitengesloten worden in pauzes of bij andere sociale events
- Een leidinggevende die zijn/haar machtspositie misbruikt
- Een onevenredige werkverdeling
- Steeds commentaar krijgen op het werk wat je aflevert (en je collega’s die dat commentaar niet krijgen voor dezelfde prestaties)
- Bij niemand terecht kunnen met je vragen
- Roddelen op de werkvloer, over collega’s
- Grapjes maken ten koste van een collega
Misschien gebeurt het niet eens bewust, niet met de intentie om een ander te kwetsen. Maar het gaat er niet om wat de intentie is van diegene die iets zegt of doet, maar hoe het over komt bij de ander.
En je kunt je er denk ik wel wat bij voorstellen hoe het er voor staat met het werkgeluk van die collega die bovenstaande overkomt.
De rest van deze week, nog verdere aandacht voor werkgeluk.
Ik denk dat dit namelijk best vaak een ondergeschoven kindje is. Is werkgeluk volop aanwezig, dan heeft dit zeker invloed; op iemands werktempo, de kwaliteit van het afgeleverde werk, de bereidheid om een stapje harder te zetten, de onderlinge samenwerking en daarmee ook direct op het bedrijfsresultaat. Dus zo ‘soft’ is werkgeluk dus helemaal niet.
Ik wens je een gelukkige werkweek toe!
Reactie plaatsen
Reacties